Laatste week vakantie

Chitwan:
In Chitwan sliepen we in het Eden Jungle Resort. Echt een aanrader! Alles wordt super goed geregeld en het is een hele fijne plek!

Woensdag 24 januari:
De dag dat we aankwamen kregen we eerst een lunch. Daarna gingen we over het terrein heen lopen. Er zijn hier zoveel olifanten!! :) Daarna zijn we richting de rivier gelopen en kwamen we onderweg een neushoorn tegen. Verder bij de rivier lagen er wat krokodillen op het zand. 's Avonds gingen we naar een culturele show en daarna nog bij het kampvuurtje in de tuin gezeten.

Donderdag 25 januari:
Om 7 uur als eerst het ontbijt en om half 8 vertrokken de gids en ik richting de rivier. Bas was ziek geworden en ging daarom niet mee. Bij de rivier aangekomen kwam ik Sanne en Jur tegen. Uiteindelijk met ongeveer 10 personen in een bootje. Nou dat boottochtje was er wel een! Op een gegeven moment vaarde de boot over een steen in het water waardoor de boot erg schommelde. Ik zag het al helemaal voor me hoe we daar allemaal in het water lagen tussen de krokodillen! Na anderhalf uur was eindelijk het boottochtje voorbij! Een paar krokodillen gezien en heel veel vogels erg mooi!

Nadat de boottocht voorbij was gingen we door de jungle lopen. Er werd gevraagd: wat doe je als je een neushoorn of een tijger tegenkomt? Bij een neushoorn verstop je je achter een grote boom. Bij een tijger is het je klein maken op de grond liggen en eigenlijk vooral bidden dat het allemaal goed komt.. En dan ga je lopen door de jungle. Dat maakt het dan toch wel spannend want een tijger kan natuurlijk ook in bomen klimmen en eigenlijk alles wel. Gelukkig zijn we geen tijger tegen gekomen. Wel wat herten, pauw en een aap. We zijn via een ander breading centre voor olifanten weer terug gelopen.

Na de lunch was de olifant safari. Je zit met vier mensen op de olifant. De olifant safari ging door de jungle en duurde anderhalf uur. Er zat alleen een klein kindje erbij die telkens aan het jammeren was. Ondanks dat hebben we toch nog een neushoorn gezien, pauw en wat herten. De olifanten staan er hier wel goed bij. Alleen een olifant safari is niet iets wat ik nog een keer zou doen.

Bij het resort stond er ook een olifant. De olifant mochten we ook aanraken. De huid voelt heel gek maar het is zo bijzonder om gewoon langs een olifant te kunnen staan en aan te raken! Mijn droom is hier zeker uitgekomen!

Vrijdag 26 januari:
We hebben besloten om nog een extra dagje in Chitwan te blijven. Bas voelt zich gelukkig alweer beter. Bas is vandaag alle activiteiten gaan doen. Ik heb de hele dag lekker in de hangmat gelegen. Boekje lezen en een serie gekeken. Heerlijk een dagje even relaxen en niks te hoeven doen!

Lumbini:
Zaterdag 27 januari:
We waren om 09.00 uur vertrokken vanuit Chitwan en we waren om 16.00 eindelijk in Lumbini aangekomen. Snel even onze spullen bij het guesthouse neergelegd en gelijk richting de kloosters. We hadden alleen deze dag omdat we al om 05.00 uur weer in de bus moesten zitten richting Kathandu. We hebben toen een fiets gehuurd alleen na 5 minuten kwamen we ergens en werden we erop aangesproken dat we niet verder mochten fietsen. Fiets aan de kant gezet en maar te voet verder gegaan.

We zijn als eerste langs het oudste klooster in Lumbini gegaan. Daarna zijn we langs kloosters gelopen uit verschillende landen zoals Chinees, Duits en Koreaans. Verder zijn we nog naar de World Peace Pagoda gegaan die een stukje verderop lag. Daarna zijn we weer teruggelopen naar de kloosters. Om 17.00 gingen alle kloosters dicht maar je had wel de mogelijkheid om mee te kijken bij een ceremonie. Wij zijn om half 7 bij het Koreaans klooster gaan kijken. Het was heel interessant en bijzonder om dit mee te maken! Er waren maar 4 monniken in de grote zaal. Maar de zang en akoestisch en klonk prachtig!

Kathmandu:
Na 11 uur gereisd te hebben waren we zondag toch echt aangekomen in Kathmandu. Tijdens de reis wat muziek geluisterd en wat geprobeerd te slapen. 's Avonds zijn we met Sanne, Jur, Jessica en Bram uiteten geweest bij Rosemary's Kitchen. Verder heb ik niet zo veel gedaan.

De laatste 2 dagen heb ik ook niet zoveel gedaan. Nog wat souvenirs gekocht en wat rondgelopen door Thamel maar niks bijzonders. Ik vond het wel genoeg geweest met dingen bekijken. Klaar om naar huis te gaan!

Thuis:
Gisteren om 14.00 aangekomen na een goede vlucht te hebben gehad in Nederland. Land je op Schiphol en ja hoor het regent. Welkom terug in Nederland! Het avontuur van 3 maanden zit er nu echt op! Het is echt een onwijs gave ervaring geweest met leuke en minder leuke momenten. Maar ik zal het in ieder geval nooit vergeten!

Dankjewel allemaal voor het volgen van mijn blog en alle lieve reacties die ik heb ontvangen!

Namasté!

Tibet en Beijing

Paar dagen Kathmandu voordat de echte reis begint:
In deze dagen zijn we naar Pashupatinath geweest. Dit is een tempel waarbij ook de lijkverbrandingen zijn. Langs de tempel loopt een rivier en dat wordt als de heiligste rivier gezien in Nepal. Als iemand is overleden wordt diegene in witte en oranje doeken gewikkeld. Wit staat voor puurheid en oranje staat voor het spirituele.

Ambulances vervoeren de overleden mensen hier naar toe. Ze worden uit de ambulance gedragen naar de rivier toe. De overledene wordt op een steen gelegd. Het is een heilige steen maar ik weet de naam niet meer. Hier wordt de overledene uitgekleed en ervoor gezorgd dat diegene alleen nog in witte en oranje doeken gewikkeld is. De voeten worden in de rivier gedoopt en er wordt wat water van de rivier in de mond gegoten. De kleren worden uitgetrokken omdat zij vinden dat, hoe je ter wereld bent gekomen, zo ook weer moet gaan. Het water is om de zonden van de persoon weg te spoelen.

Nadat het ritueel bij de rivier klaar is, wordt de overledene naar het platform gebracht. Er zijn verschillende platformen: politicy, rijke mensen, gorkha strijders, priesters en het gewone volk. Voordat de overledene op het platform wordt gelegd, lopen ze eerst 3 rondjes langs de brandstapel met de klok mee. De 3 rondes staan voor 3 fases: geboorte, leven en de dood. Daarna wordt de overledene op het platform op de brandstapel gelegd. Soms worden er nog bloemkettingen bijgelegd. Er wordt ook wierook neergelegd om het kwade weg te halen. De familie steekt de brandende lap aan en legt deze op de mond. Men gelooft dat de geest via de mond verlaat. Maar ook omdat mensen kwetsende of irriterende dingen kunnen zeggen en op deze manier worden deze zonden ook gereinigd. Na het hele ritueel wordt er riet op de overledene gelegd. Dit is om het vuur intenser te maken en ervoor te zorgen dat het hele lichaam verbrand. En het zorgt voor witte rook. Het duurt gemiddeld 3 en een half uur voordat het hele lichaam is verbrand.

Tussendoor hoorde je ook regelmatig knallen. Ik had aan de gids gevraagd wat dat precies was. Hij vertelde dat de knallen die je hoorde schedels waren die door de druk ontploften. Uiteindelijk had ik het liever niet willen weten omdat je dan weet wat het is als je weer een knal hoort.

Op hetzelfde terrein zit ook het moeder Theresa huis. Dit is een verzorgingstehuis voor mensen die geen familie hebben die voor ze kunnen zorgen. Heel mooi om te zien dat er zoiets is! Als afsluiting van de dag zijn we nog naar de bioscoop geweest naar de film jumanji.

Verder zijn we in Kathmandu nog naar de Garden of Dreams geweest. Het was niet zo groot maar wel leuk om te zien. Heel veel eekhoorntjes gezien die ook totaal niet bang zijn van mensen!

Tibet:
Dag 1:
Vandaag is het zover. Eindelijk richting Tibet!! Onderweg naar het vliegveld moesten we nog eerst even ons paspoort en visum ophalen. Gelukkig is het allemaal goed gegaan. De vliegreis was echt super mooi over de Himalayagebergte! Bergen met besneeuwde bergtoppen prachtig!

Bijna aangekomen bij Lhasa kregen we erg last van turbulentie. Net alsof je in een schommelschip zit als je hard weer naar beneden gaat, dat gevoel in je buik. Dat was niet zo heel fijn maar we zijn uiteindelijk veilig geland!

Bij aankomst op het vliegveld de ene controle na de andere. Dit komt omdat je in Tibet niet zonder gids en zonder permit en Chinees visum mag reizen. Nadat alle controles klaar waren, stond onze gids al te wachten. We kregen een witte sjaal om en een flesje water als welkom. De rit naar het hotel duurde ongeveer anderhalf uur. Super uitzicht van bergen en open vlaktes. Ook heb ik tijdens de rit voor het eerst een yak gezien!

Nadat we bij het 4-sterrenhotel waren aangekomen zijn we eerst even op bed gaan liggen. Het is natuurlijk wennen als je in een keer op 3600 meter hoogte zit. Gelukkig hadden we wel pillen meegenomen en ook al ingenomen tegen hoogteziekte. Daarna zijn we een leuk tentje gaan zoeken waar we konden gaan eten. Uiteindelijk een leuk lokaal tentje gevonden: norzen tibetan restaurant. Het personeel kon geen Engels maar uiteindelijk met plaatjes, hand en voetwerk hebben we wat besteld. Wat het was weten we niet maar het was wel echt super lekker!

Dag 2:
Deze dag zijn we naar het Potala Palace geweest en de Jonkhang Temple. Bij het Potala Palace stonden we op het plein te luisteren naar de gids. Er kwamen in een keer mensen langs ons staan en gingen zo met ons op de foto terwijl wij aan het luisteren waren naar de gids. Heel grappig!

We zijn daarna naar boven gelopen. Maar dat is zwaar zeg! Ik merkte wel dat je dan in een keer een stuk hoger zit. Je bent veel sneller vermoeid. We hebben hiervan ook maar een heel klein deel gezien maar het was echt mooi!

Na het Potala Palace was het tijd voor de lunch. We zijn met 2 mannen uit Singapore (zaten bij ons in de groep van de tour) gaan eten bij Lhasa Kitchen. Hier hebben we een Tibetaans menu voor ons vieren besteld. Er zaten echt super lekkere dingen bij waarvan ik de namen ook alweer ben vergeten.

Bij de Jonkhang Temple waren er een heleboel pelgrims. We waren in de goede tijd gekomen. Weinig toeristen en juist heel veel lokale pelgrims. De Jonkhang Temple is een van de heiligste tempels in Tibet. Vroeger liepen de pelgrims helemaal naar de tempel. Dit kon 20 km zijn maar ook 2000 km. Het ligt eraan waar ze wonen. Tegenwoordig kunnen ze met de auto, trein of vliegtuig komen.

Voor de tempel zijn er een heleboel aan het 'bidden'. Het is een bepaald ritueel wat ze moeten doen. Dit ritueel moeten ze 108 keer doen en dan ontvangen ze een zegening. De meeste hebben tegenwoordig een teller om de vinger om zo te kunnen zien hoe vaak ze dit nog moeten doen. Het ligt natuurlijk ook aan de gezondheid of iemand dit kan of niet.

Dag 3:
Vandaag zijn we naar de Drepung Monastery geweest. Dit is het grootste klooster in Tibet. Er zijn hier heel veel verschillende kleine kapelletjes welke allemaal weer iets anders aanbid. Heel interessant!

Ook zijn we nog bij Sera Monastery geweest deze dag. Hier hebben we een mandela van zand gezien. Wat is dat gaaf gemaakt zeg! Verder stond er een hele rij met mensen met kinderen die een blessing van god willen. De rij kon wel oplopen tot 3 uur wachttijd!! Verder hebben we hier ook gezien hoe de monniken debatteren. Een monnik stelt dan een vraag bijvoorbeeld wat voor kleur is de lucht. De ander geeft dan antwoord bijvoorbeeld wit. Hier wordt dan over gediscussieerd want je ziet ook blauw etc. Het gaat er dieper op in. Meer filosofisch.

Dag 4:
We zijn vandaag naar de Ganden Monastery geweest. Deze is op 4200 meter hoogte. Het is het een na hoogste klooster ter wereld. De hoogste staat namelijk vlakbij het Mount Everest Basecamp op 5200 meter hoogte.

Het Ganden Monastery is een erg groot klooster. Hier merkte ik echt van de hoogte ondanks de hoogtepillen. Snel buiten adem, hartkloppingen etc. Even wat water drinken en dan kon ik wel weer verder gelukkig.

De dag was snel voorbij en spullen maar weer ingepakt want de volgende dag gaan we alweer richting Beijing.

Treinreis:
Vandaag is de dag dat we naar Beijing gaan met de trein die 44 uur duurt. Deze dag ben ik ook door mijn vader gebeld met het bericht dat oma was overleden. Het liefst stap je per direct op het vliegtuig weer terug naar Nederland. Je hebt het idee dat als je niet terug gaat, dat het dan net lijkt alsof je er niks omgeeft terwijl dat niet zo is. In overleg is er besloten dat ik toch mijn reis afmaak en dat oma dat ook had gewild. Het is wel heel gek om dan bijna aan de andere kant van de wereld te zitten.

Om 16.00 uur konden we inchecken voor de trein. We hadden een hardseat. Nu snap ik ook waarom iedereen zei: Je moet een softsleeper nemen en anders een hardsleeper. 44 uur op een stoeltje zitten is niet echt heel fijn en totaal niet handig om toch nog wat slaap mee te pikken. Maar goed uiteindelijk ben je zo moe dat je toch wel even wegvalt.

In de trein kon eigenlijk vrijwel niemand Engels, zelfs het personeel niet. Je krijgt of no of een heel verhaal in het Chinees waardoor je het alsnog niet snapt. Maar goed ze zijn wel erg vriendelijk!

Beijing:
Dag 1:
Op mijn verjaardag kwamen we aan 's ochtends om 08.30 op het station in Beijing. We hadden gelukkig vrij snel een taxi gevonden die ons naar Happy Dragon Hostel kon brengen voor niet al te veel geld. Aangekomen bij het hostel rond 10.00, kwamen we erachter dat het pas vanaf 12.00 mogelijk was om in te checken. We zijn toen naar een supermarkt gegaan en hebben daar wat te eten en te drinken gekocht. Verschillende varianten van kip op een stokje en dat hebben we opgegeten ergens buiten in een sport/speeltuintje. Het was erg lekker!

Toen we eindelijk konden inchecken hebben we deze dag niks gedaan behalve op bed gelegen en film gekeken. Even bijkomen nog van de hele treinreis!

Dag 2:
Deze dag zijn we naar de verboden stad gegaan. Het was ongeveer een halfuurtje lopen vanaf het hostel. De verboden stad is heel groot en mooi! Er waren ook verschillende hallen waar je in kon, alleen daar moest je dan extra voor betalen. Het jammere was dat tegen de tijd dat wij er waren de meeste al dicht waren en anders dicht gingen. Maar verder was het een leuke dag!

We zijn met een Riksja teruggegaan naar het hostel. Deze zette ons een kruispunt verder af. En schuin tegenover zat jawel de MacDonalds. Daar zijn we uiteindelijk ook gaan eten. Eindelijk een keer iets anders dan het Nepalese eten haha!

Dag 3:
De dag van de Chinese muur en de kungfu show. We zijn vandaag naar de Mutianyu Great Wall geweest. Vanaf het hostel is het ongeveer 1 tot 2 uur rijden. Hier kreeg je 3 uur vrije tijd om over de muur te wandelen. We zijn met de kabelbaan eerst omhoog gegaan zodat je al op de muur bent en vanuit daar zijn we verder gaan lopen. Het zijn behoorlijke trappen op de Chinese muur maar met een prachtig uitzicht!

's Avonds was de kungfu show. De show was gelukkig in het Engels dus zo konden wij ook het verhaal volgen. Het was een hele mooie show!

Dag 4:
We zijn naar de Beijing Zoo geweest. Dit is een grote dierentuin met ook een heel groot aquarium. Het was heel mooi alleen niet alle dieren waren er. Tijgers en leeuwen en sommige andere katachtige dieren waren er niet. Dat was wel jammer. Maar voor de rest was het echt een mooie dierentuin en het aquarium is ook echt heel groot en mooi!

Nadat we terugkwamen van de dierentuin zijn we bij een restaurantje gaan eten. Hier kon je een soort van mini barbecueën. Heerlijk gegeten en helemaal niet duur!

Dag 5:
De laatste dag alweer in Beijing. We zijn naar de Tempel of Heaven gegaan. We dachten met ons kaartje dat we er wel konden komen maar dat bleek alleen voor de tuin te zijn. Om bij de Tempel of Heaven te komen moest je weer een nieuw kaartje kopen. Nadat we dat gedaan hadden stonden we bij de Tempel of Heaven. Het is heel bijzonder dat deze tempel rond is maar ik moet zeggen dat ik het wel een tegenvaller vond.

We zijn daarna naar het Olympisch dorp gegaan. We hebben het vogelnest, watercube en national indoor stadion gezien van de buitenkant. Ik had op internet gevonden dat je voor 100 yuan ongeveer overal in kon in totaal. Niets is minder waar. Om bijvoorbeeld het vogelnest in te gaan is al bijna 100 yuan. Dus helaas zijn we nergens naar binnengegaan. Het was koud en we hadden geen zin om terug naar het metrostation te lopen om geld te pinnen en dan weer terug te gaan.

We zijn toen maar weer terug naar het hostel gegaan om daar rustig te zitten wachten totdat we naar het vliegveld gebracht worden.

Vliegreis:
Mijn bagage was eigenlijk te groot. Nog niet eerder meegemaakt maar goed. Ik moest het ergens anders inleveren en gelukkig niks extra's te betalen. In Chengdu hadden we een overstaptijd van 9 en een half uur. Op het vliegveld was er niet veel te doen want uiteindelijk sloot alles. Maar we hadden wat mensen ontmoet en daar gezellig mee gepraat waardoor de tijd sneller ging.

Uiteindelijk zaten we in het vliegtuig richting Kathmandu. Waren we bijna bij Kathmandu, draait het vliegtuig om en land in Lhasa. Vanwege weersomstandigheden kon het vliegtuig niet landen in Kathmandu. Uiteindelijk na anderhalf uur wachten in het vliegtuig zijn we toch weer teruggevlogen naar Kathmandu. Vanuit het vliegtuig kon je heel goed de mistbank zien die daar hing. We zijn uiteindelijk 3 uur later dan gepland veilig geland in Kathmandu.

De afgelopen 2 dagen in Kathmandu heb ik niet zoveel gedaan. Nog even bijkomen van al het gereis.

Chitwan:
Gisteren zijn we met de bus vertrokken naar Chitwan. Heel gedoe om de bus te kunnen vinden maar het is uiteindelijk gelukt. De bus is daardoor wel een half uur later vertrokken maar goed we waren er. Na bijna 9 uur reizen zijn we dan eindelijk aangekomen in Chitwan!

Laatste week stage!

Weekend van oud en nieuw:
Het weekend van oud en nieuw waren we in Lakeside. Hier was ook streetfestival. In de middag kwamen er een heleboel kraampjes op straat te staan met eten, drinken, kleren etc. Er was ook heel veel muziek, echt heel leuk! We zaten even ergens en een meisje kwam naar mij toe Hello, my mother wants a picture with you, is that OK? Natuurlijk mag dat, dus ik met moeder en dochter op de foto. Helaas vergeten de foto te vragen maar het was wel heel leuk!

Ik ga even rustig bij het meer zitten om een boekje te lezen. Lekker in de zon dacht ik. Er werd regelmatig aan mij gevraagd of ik foto's van mensen wilden maken. Er waren er een paar bij die met mij ook op de foto wilden. Prima erg leuk en ook gezellig gepraat met de mensen. Maar van het boekje lezen is uiteindelijk niet veel meer gekomen.

Met oudjaarsdag zijn we met de hele groep ergens gaan eten. Daarna zijn we naar streetfestival gegaan. Het was erg druk met heel veel mensen maar wel heel leuk. Alleen het was wel jammer dat je zelf goed moest kijken wanneer het 00.00uur was. Er werd niet afgeteld of vuurwerk afgestoken. Iedereen riep in een keer HAPPY NEW YEAR. Iedereen knuffelt elkaar en wenst elkaar de beste wensen. Erg leuk om meegemaakt te hebben.

Laatste week stage:
De laatste week was erg leuk op stage. We zijn gaan wandelen, spelletjes gespeeld en we hebben hartjes leren vouwen. De cliënten zijn ook elke keer super enthousiast. Erg leuk om te zien! De wandeling was ook een flinke wandeling. Ik denk dat we ongeveer 2 uurtjes hebben gelopen. Niet alle cliënten waren deze dag ook gekomen omdat het natuurlijk niet voor iedereen haalbaar is. Deze wandeling doen ze een keer per maand.

Vrijdag hebben we ook afscheid genomen van het gezin, waar we in het gastenverblijf mochten verblijven. Het zijn echt hele lieve, vriendelijke mensen. We waren ook altijd weer welkom als we weer terug kwamen naar Nepal! :)

Laatste dagen Pokhara:
Zaterdag zijn we met 11 mensen waterfiets gaan huren. We konden makkelijk met 11 man op een bootje, maar zij vonden dat dit niet kon. Uiteindelijk 2 bootjes gehuurd. Verderop in het water hadden we deze aan elkaar gebonden. Muziek. drinken en wat te eten erbij en heerlijk dobberen maar! Uiteindelijk na 2 uur wilde een paar van de groep gaan en een deel van de groep bleef nog een uurtje op het water. Heerlijk genoten hiervan! Nadat we de waterfiets teruggebracht hadden zijn we met de hele groep naar Movie garden gegaan. Dit is een openluchtbioscoop. We hebben de film Mulan gezien en we vonden het allemaal zo leuk dat we de volgende film ook zijn gaan kijken: catch me if you can. Heerlijk buiten zitten met een pizza erbij en genieten maar! Na de film alle spullen ingepakt want de volgende dag begon de reis naar Kathmandu.

Eerste dagen Kathmandu:
De reis naar Kathmandu duurde echt heel lang. Na 10 uur waren we eindelijk aangekomen bij het Stupa Guesthouse. De man van het Guesthouse raadde ons een leuk restaurantje aan wat in de buurt was: Rose Mary Kitchen. Dit restaurantje hebben ze ook in Pokhara en daar kan je echt heel goed eten. Hier in Kathmandu is het ook heel lekker.

Vandaag zijn we lekker wezen shoppen in Thamel. Warme kleding voor Tibet en Beijing gehaald. Daar is het namelijk erg koud en vriest het 's nachts. Verder een henna tatoeage laten zetten op mijn hand. Je kiest een foto uit die je mooi vindt. En vanuit daar gaan ze dit namaken op je hand.

Verder zijn we nog naar de Monkey Tempel geweest. Waar dus uiteraard ook heel veel apen zijn. Er waren ook nog hele kleine apen bij. Super schattig! Er was zelfs een aap die een lege waterfles te pakken had. Hieruit probeerde hij te drinken. Dat ging natuurlijk niet want die was leeg! Verder hebben we daar van een man een rondleiding gekregen en vertelde hij wat over de historie. Erg mooi en heel interessant!

Stage in Pokhara

Zondag 10 december:

Vandaag kennismaking in het Metrocity ziekenhuis gehad. Het is een erg mooi ziekenhuis. We werden met veel enthousiasme ontvangen. De komende 2 weken ga ik hier stage lopen. We mogen op alle afdelingen stage lopen om zo een goed beeld van het ziekenhuis te krijgen. Verder ben ik vandaag meegegaan met Sander en Jur naar meditatie. Dit werd met klankschalen gedaan. Het is heel bijzonder om mee te maken. Het leek alsof je op zee dobberde of ronddraaide. Heel rustgevend! Na het avondeten zijn we naar Sewa Kendra gegaan. Hier slapen we de komende 4 weken. Het is ongeveer een klein half uurtje lopen naar het ziekenhuis. De mensen zijn erg aardig en de kamers zien er ook goed uit!

Eerste week metrocity:

Deze week hebben Jur en ik de ochtenddienst. Deze is van 07.00 tot 13.00 uur. We begonnen op de afdeling medicine/new ward. De familie verzorgt de patiënt en zorgt voor eten etc. De verpleegkundigen doen hier eigenlijk alleen de wondzorg, medicatie toedienen en andere verpleegtechnische handelingen en de artsenronde. De artsen leggen alles heel goed uit en laten ook zien wat je bijvoorbeeld op een CT-scan kan zien. Er was een patiënt die in zijn hoofd een drain had. Ze trokken een spuit op, die verbonden was aan een slangetje, zodat die vacuüm was getrokken en plaatste een andere spuit ertussen. Zo bleef de spuit vacuüm staan en bonden ze het zo vast. Heel interessant om te zien!

Deze laatste 2 dagen hebben we op de afdeling ortho/surgery stage gelopen. We hebben meegekeken met een dressing en hoe er een katheter uit werd gehaald. Verder kwam er een fysiotherapeut om patiënten te leren hoe je met krukken moet lopen. Op de afdeling was het verder erg rustig.

Weekend Pokhara

Dit weekend zijn we weer terug naar Lakeside gegaan. We hebben lootjes getrokken voor de kerst om toch nog iets te doen met kerst. Erg leuk! We zijn nog gaan stappen bij Trisara en bij Busy Bee. Erg leuke tentjes waar je kan stappen. Alleen niet altijd leuke muziek helaas.

Zondag zijn Bas en ik naar de gouden Buddha gelopen. Dit was een behoorlijk steile klim van zand. Natuurlijk was ik mijn wandelschoenen vergeten dus het was behoorlijk glad. De Buddha was erg mooi en groot. Wij zaten er net en toen kwamen er kinderen aangelopen. Deze klommen op de Buddha en wilden dat we foto’s maakten. Verder alvast de kerstcadeautjes gekocht en ingepakt en dan kan de kerst beginnen!

Tweede week metrocity:

Deze week hadden we avonddienst. Deze is van 13.00 tot 19.00 uur. We begonnen bij de afdeling post op. Het was er erg rustig maar vanaf 16.00 kwam de ene opname na de andere. Ik heb bloed mogen prikken en medicatie klaarmaken.

We hebben 2 dagen op de emergency stage gelopen. Overdag is het redelijk rustig en rond 18.00 uur komen er meer mensen binnen. Ik heb zelf ook een ECG mogen maken. Verder was er een man binnengekomen die een bloeding in de hersenen had. De neuroloog ging testen doen om te bepalen waar de zwakte zat. Hij legde ook alles goed uit waar je nu verschil in kon zien. Ook mochten we de CT-scan zien en ging hij daarover uitleggen. Al met al heel interessant!

De laatste 2 dagen hadden we dienst van 17.00 tot 22.00 uur. We begonnen bij de afdeling post op en laatste dag emergency. De hele afdeling lag vol en er kwamen nog patiënten bij! Medicatie klaargemaakt en wondzorg verricht. Ook kwam er een man van de anesthesie langs met de vraag of we wilden meekijken bij een operatie. Uit de bovenbeen werd een plaat met schroeven gehaald. Alleen er was een schroef afgebroken en zat nog in het bot. Het was een hele klus maar ze hebben uiteindelijk de schroef eruit gekregen!

Op de emergency was er een jongen binnengekomen met een diepe hoofdwond. Hij was geraakt door een buffel. De wond werd met lokale anesthesie gehecht. Dit werd door de verpleegkundige gedaan die de avonddienst had op de emergency. Verder zijn we weer bij een operatie gaan kijken bij een man die zijn been had gebroken. Erg interessante week op stage!

Weekend Pokhara:

Er is een nieuwe groep van de Maya Foundation gekomen. We zijn met de hele groep gezellig gaan ontbijten bij Java Coffee House. De vrouw van het tentje was ook jarig en trakteerde ons op een lekker stukje taart. Veel gekaart bij het hotel met een paar van de groep. Na het avondeten heerlijk op de veranda gezeten bij het hotel. Gezellig gekletst en gekaart. Uiteindelijk om half 4 ’s nachts maar ons bed gaan opzoeken. Het was een leuke gezellige avond!

En toen was het kerst. Totaal geen kerstgevoel gehad de hele dag met 24 graden. We gingen met ons groepje uiteten voor kerst bij Roadhouse. Alle cadeautjes meegenomen en tijdens het diner de cadeautjes uitpakken. Er werd hier ook kerstmuziek gedraaid en we hadden allemaal een kerstmuts op. Zo kregen we toch nog een beetje een kerstgevoel! Het was een leuke geslaagde avond!

Eerste week Sewa Kendra:

Sewa Kendra is dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking. De dag start om 10.00 uur en is om 15.00 afgelopen. Het is een erg leuke groep. Ze hebben een bepaald ochtendritueel en zitten in een kring. Ze gaan iedere cliënt een voor een af en vragen hoe het gaat. Daarna gaat een deel naar de klas en een deel blijft boven. Daar wordt gepuzzeld of een spelletje gedaan. Rond half 1 wordt er met iedereen geluncht. Na de lunch is het allemaal tandenpoetsen. Tot 14.00 is het vrij spelen. De een gaat puzzelen, de ander luistert muziek. En weer iemand anders doet een spelletje. We werden gelijk meegenomen door een cliënt om mee te doen met het slangenspel. Hij was erg enthousiast. Heel leuk om te zien en mee te doen! Daarna wordt er gepoetst. De een maakt het lokaal schoon en de ander is de bordjes aan het afwassen. Heel leuk om te zien! Het laatste half uur is iedere dag anders. Een keer werden ze een voor een naar voren geroepen en dan ging er iemand zingen of dansen. Wij moesten ook naar voren komen en gaan dansen. De cliënten vonden het erg leuk! Op vrijdag is het een kortere dag tot 13.00 uur. Er is dan ook geen les. Deze dag werd er voorgelezen. Dat wordt erg leuk gedaan en de cliënten vinden het helemaal geweldig! Heel leuk om te zien!

Verder heeft Bas alles nu geregeld om naar Tibet te kunnen en daarna met de trein naar Beijing. Donderdag 11 januari vliegen we vanaf Kathmandu naar Lhasa en daar blijven we 5 dagen. Dan nemen we de trein die 2 dagen duurt van Lhasa naar Beijing! J

Amppipal

Zaterdag 18 november:

In het weekend dat we terug waren gegaan zijn we gaan paragliden. De man waarmee ik samen ging heet Susan. Dat was wel erg toevallig. Het was wel erg gek om van een berg af te rennen en erg spannend. Maar het is gelukkig goed gegaan! Wat was dat toch gaaf om te doen! Prachtig uitzicht en wat is Pokhara groot zeg!! De rest van de dag hebben we nog gezellig met het personeel en wat kinderen gebadmintond bij het hotel. Deze avond zijn we ook gaan stappen. Hier speelde een live bandje en daar hadden ze ook lekkere cocktails! De mensen dansen hier heel anders dan in Nederland. Het maakt niet uit of je kan dansen of niet. Hoe gekker hoe beter ze het vinden. Erg leuk om mee te maken!

Zondag 19 november:

Vandaag zijn we naar seva kendra geweest. Dit is een instelling voor mensen met een beperking van 15 jaar of ouder. Hier mochten we meedoen met het ochtendritueel. Iedereen zit in een kring en dan wordt er aan iedere cliënt iets gevraagd. Daarna wordt er soort van gesport en geteld. Erg leuk om te zien.

Dinsdag 21 november:

Deze week hadden Bas en ik ochtenddienst op stage. Hier werd een kindje geopereerd aan zijn arm. Helemaal in operatiekleding met een hesje aan voor de röntgen. Alleen ik had niet genoeg gegeten en gedronken dus ik was vroegtijdig gegaan omdat ik akelig werd van de geur in de OK en door het mondkapje benauwd kreeg. De volgende keer zorg ik dat ik genoeg gegeten en gedronken heb! Daarna hebben we nog bij de dressing meegekeken. Hier werd er gips bij iemand vanaf gehaald.

Woensdag 22 november:

Vandaag alleen naar stage gegaan omdat Bas ziek was. Ik vond het wel lastig om alleen te gaan, aangezien de meeste mensen van het ziekenhuis gebrekkig Engels spreken. De dienst duurde wel erg lang. Er was niet zo veel te doen aangezien er ook maar 4 patiënten nog maar waren. Wel heb ik gezien hoe er een katheter eruit gehaald werd en hoe er rechtstreeks intraveneus medicatie werd toegediend. Ik heb ook een paar uur meegelopen waar zwangere vrouwen ter controle komen en waar de baby’s de vaccinaties krijgen. Dit was wel leuk om te zien.

Donderdag 23 november:

Vandaag was het erg rustig op stage. We hebben hier gebruik van gemaakt en begonnen aan de opdracht voor school. Na de ochtenddienst zijn we het voetbalveldje gaan zoeken waar Sanne en Jur het over hadden. Onderweg kwamen we Gita tegen. Dit is een verpleegkundige van het ziekenhuis. Zij wist wel waar het was en we vroegen of ze zin had om mee te gaan badmintonnen. We hebben een avonturistische route gekregen. Door bosjes heen wat eigenlijk geen pad was en ze wilde over prikkeldraad heen klimmen. Maar dat deden we toch maar niet want je kon niet zien hoe diep het daarachter was. We zijn maar weer teruggelopen om weer via de trap naar boven te gaan. Bas dacht dat hij wel naar beneden dat stukje kon springen. Dat ging goed maar hij gleed door maar had gelukkig verder niks. Een stukje verderop gleed ik met een voet weg en ja hoor Suzanne schampt met haar arm langs een tak. Paar krassen op mijn arm erbij het zal ook niet haha! Uiteindelijk hebben we een klein veldje tussen de bomen gevonden wat geen voetbalveld was. Daar zijn we uiteindelijk gaan badmintonnen. Was erg leuk en gezellig!

Maandag 27 november:

Deze week hadden Bas en ik avonddienst op stage. Bas vond het goed om infuusprikken op hem te oefenen. De eerste keer ging mis. Deze was te diep. En de 2^de keer was het niet diep genoeg. Het lijkt makkelijk maar dat is het niet. Verder hebben we mogen helpen met medicatie klaarmaken. Hier moet je ook handigheid in krijgen.

Woensdag 29 november:

Tijdens de avonddienst heb ik voor het eerst een infuus geprikt. Ze nemen het wel erg gauw over of sturen je. Hierbij was er te diep gestoken en moest het overnieuw. Ook heb ik intramusculair geprikt in de bil. Verder hebben we medicatie via het infuus toegediend en de vitale functies gemeten. Verder blijkt mijn naam een Nepalese naam te zijn. Wat een rustig goed persoon betekent. Vandaar dat ze dus niet zoveel moeite hebben met mijn naam.

Donderdag 30 november:

Voordat de avonddienst begon met Bas even gevoetbald en gebadmintond. Dit was erg leuk. De avonddienst was ook erg interessant. De artsenronde duurde meer dan een uur en was erg interessant. Er werd veel uitleg gegeven in het Engels waar wij ook van kunnen leren. Deze avond waren we uitgenodigd voor een barbeque met de dokters van het ziekenhuis. Gezellig met muziek en vuurtje. Max speelde ook op zijn gitaar en kan ook erg goed zingen! Het was een hele leuke gezellige avond!

Vrijdag 1 december:

Vandaag naar Lig Lig kot gelopen. Dit was een erg zware klim maar we hebben het wel mooi gedaan! Het laatste stukje was erg eng. Het was een heel smal pad en links keek je een heel eind naar beneden. Het uitzicht was het heel mooi!

Zaterdag 2 december:

We zijn vandaag naar Bandipur gegaan. Op het begin zag Bandipur er erg leuk uit. Vele tempels zijn er. Er was een tempel wat de tempel zou zijn van Bandipur. Het was een kleine oude tempel en die was ook dicht. Het was echt een teleurstelling. We hadden er veel meer van verwacht. We zijn toen naar memorial park gegaan. Dit viel ook zwaar tegen. Het enige wat mooi was, was het uitzicht. Uiteindelijk maar besloten om weer met de bus terug te gaan. Uiteindelijk 8 uur gereisd die dag en maar 2 uur of iets langer in Bandipur geweest. Dat was ons dagje uit.

Maandag 4 december:

Deze week de laatste week in Amppipal. Daarna gaan we weer terug naar Pokhara. Deze week hebben Bas en ik de ochtenddienst. In het ziekenhuis waren er ook nog 3 andere stagiaires die hier stage kwamen lopen voor 3 maanden. Het was dus erg druk qua personeel in het ziekenhuis. Wij zijn uiteindelijk bij de dressing gaan kijken. Een man die een externe fixatie op zijn arm had werd opnieuw verbonden. Het was erg interessant om te zien. De rest van de dag hebben we bij de OPD bij Max gezeten. Hier komen mensen met klachten om een arts te zien. Maar ook voor aanvulling van de medicijnen. Dit was wel interessant om te zien. Vandaag was Max ook jarig. Dit wisten we pas nadat hij klaar was met werken. Bas had met 2 dokters afgesproken om pannenkoeken te bakken als toetje voor zijn verjaardag. Zij hebben Max gebeld dat hij zogenaamd naar het ziekenhuis moest komen zodat wij het binnen konden versieren. Wij hadden nog een Nijntje kroontje en ballonnen. Ook nog glittertouwtjes die we aan elkaar geknoopt hadden en de stoel versierd. Toen Max weer binnenkwam was hij erg verrast en vond het erg leuk. Het was een leuke avond!

Dinsdag 5 december:

Bij een vrouw met een femurfractuur werd de plaat met schroeven vandaag eruit gehaald. We zijn bij de operatie aanwezig geweest. Het was erg interessant om te zien hoe ze het openen van laag tot laag. Ze kreeg ook spinale anesthesie. Dit was ook erg interessant. Liquor vocht is echt heel helder. Bijzonder om te zien!

Woensdag 6 december:

We zijn weer bij een operatie geweest. Hier werd er een pin uitgehaald. Wat een kracht is daar voor nodig zeg! Daarna werd er een jongen geopereerd met een humerusfractuur. Deze werd eerst recht getrokken en daarna werden er 2 pinnen ingezet. Doormiddel van de x-ray konden ze zien of ze goed bezig waren. Bij de dressing daarna kwam er een man waarbij een bot van de voet uit de kom was. Deze werd weer recht gezet met duwen en trekken. Heel naar om te zien. Verder was er nog een mevrouw met een erg dikke hand die vol met pus zat. Deze werd later op de dag nog geholpen. Het was vandaag een erg interessante dag op stage en heel veel gezien!

Donderdag 7 december:

Dit was ook de laatste dienst in Amppipal. We zijn weer naar de dressing gegaan om daar te kijken. Uiteindelijk was er weer een operatie. Een vrouw had 2 pinnen in haar voet. Een pin werd eruit gehaald en er werd er weer een nieuwe ingezet. Bij de dressing werd er nog een vochtbultje in de pols verwijderd. Dit werd onder lokale anesthesie gedaan. Deze zat erg diep en waren ze best lang mee bezig. Het was heel interessant om te zien. Na het avondeten papa even gebeld voor zijn verjaardag want het is zijn verjaardag vandaag. Gek om dan in Nepal te zitten en niet thuis te zijn! Deze avond hebben we ook afscheid genomen van Max omdat hij morgen naar Kathmandu gaat. Het waren erg gezellige weken met Max.

Zaterdag 9 december:

Het avontuur in Amppipal zit er nu definitief op. Alle spullen zijn gepakt en nu weer terug naar Pokhara. Na 6 uur in de bus te hebben gezeten zijn we aangekomen bij Hotel Greenland. Morgen naar Metrocity kennismaken. Hier gaan we de komende 2 weken stage lopen.

Stage Amppipal

Vrijdag 10 november:

Vandaag kregen we een rondleiding door het ziekenhuis in Pokhara. Ik ben niet meegegaan. Ik voelde me nog steeds niet lekker. Ben weer terug naar het hotel gegaan en ik heb de rest van de ochtend en middag op bed doorgebracht. ’s Avonds zijn we ergens wat gaan eten en heb daar wat soep met een broodje op.

Zaterdag 11 november:

Vandaag was de reis naar Amppila. We moesten ergens overstappen maar niemand kon echt vertellen hoe laat de bus nu ging. Uiteindelijk met een klein busje naar het ziekenhuis gebracht. We zaten uiteindelijk met 14 man in het busje en op een gegeven moment met zelfs 2 bestuurders!! Ja hier kan het gewoon allemaal. Het was een hobbeldebobbelweg en haarscherpe bochten maar we zijn uiteindelijk veilig aangekomen!

We slapen in het gastenverblijf vlakbij het ziekenhuis. Daar zit ook een student geneeskunde uit Duitsland. We hebben na het eten met zijn allen nog 7 years in tibet gekeken. Mooie film!

Zondag 12 november:

Ik voel me gelukkig alweer een stuk beter. Vandaag ook kennisgemaakt met de leidinggevende arts in amppipal ziekenhuis. Het ziekenhuis is niet zo groot. Het heeft een mannenafdeling, vrouwenafdeling, kinderafdeling, kraamafdeling, intensive care en een soort opname afdeling. De patiënten liggen dus met verschillende ziektebeelden bij elkaar. Dit is omdat ze de patiënt als geheel willen zien en niet per ziektebeeld om zo de kennis te verbreden.

De eerste week begin ik met de avonddienst. Deze is van 13.00 tot 19.00 uur. We mogen met de arts meelopen en meekijken bij bevallingen en operaties. Er is wel aangegeven dat er nu een periode is dat het er vrij rustig is met patiënten maar dat vanaf maart het vaak wat drukker wordt.

Ook kennisgemaakt met didi. Dit is een oudere mevrouw die de middag en avondmaaltijd verzorgd voor ons. Rijst met groente en een sausje erbij. Het is wel altijd lekker! Alleen de groenten met het sausje zijn vooral pittig!

Stagedagen:

Deze week is de stage begonnen. Het was erg rustig op de afdeling. Gemiddeld 8 patiënten per dag. Om 2 uur en om 6 uur worden de vitale functies bij de patiënten gecontroleerd. Dit mochten wij doen en helpen met de medicatie. Verder een paar keer gezien hoe er een infuus wordt geprikt. Ook zelf medicatie mogen geven via het infuus. Bij een zwangere vrouw mochten we voelen hoe de baby in de buik lag en luisteren naar het hartje van de baby. Ook mochten we bij een zwangere mevrouw voelen hoe veel ontsluiting ze had. Dit was wel heel gek maar wel heel interessant en leerzaam om dit te doen. Aan het einde van de week hebben we een bevalling mee mogen maken. Dit was echt heel interessant om te zien! Moeder en kind maken het goed. Ook lag er een mevrouw met een incomplete abortus. In de avonddienst hebben wij gezien op de po de resten van de abortus. Dit was wel sneu om te zien.

Na de avonddiensten was het elke keer al donker. Dan zag je de prachtige heldere sterren. ’s Avonds nog even buiten zitten en al vaak een vallende ster gezien. Prachtig! Ook kijken we met zijn alle iedere avond greys anatomy om te tijd te doden. Het is daar heel rustig en er is niet zo veel te doen. Maar dat is juist ook wel fijn daar aan!

Vrijdag 17 november:

Vandaag weer terug in Pokhara voor het weekend. Maandag gaan we weer terug richting Amppipal.

Pokhara

De reis naar Pokhara:

De wekker ging om 05.30. Eerst even lekker gedoucht na 2 dagen alleen maar aan het reizen te zijn geweest. Heerlijk om dat even te kunnen en vooral als de douche ook lekker warm is. Daarna richting de bushalte lopen. Dit was nog een stukje lopen ongeveer een kwartier naar de bus. Pff wat was dat zwaar zeg met alle spullen. Dan vraag je je wel af waarom je zoveel spullen bij hebt.

De busreis was ongeveer 200 kilometer en zouden er eigenlijk ongeveer 6 à 7 uur over moeten doen. Dit was uiteindelijk 9 en een half uur geworden!! We kwamen om 16.00 pas aan in Pokhara. De busreis zelf was gelukkig goed verlopen. Af en toe wegdommelen en dan was het in een keer anderhalf uur later. Om de 2 uur even pauze en dan gingen we weer verder. Het was tijdens de rit wanneer ik wakker was genieten van het uitzicht. We reden door de bergen en je zag in de verte ook bergen waar bovenop sneeuw lag. Prachtig!! De weggetjes door de bergen waren smal. Er pasten net 2 bussen langs elkaar. Inhalen in bochten is daar doodnormaal. Gewoon even toeteren en gassen maar. Nou dan hoop je wel dat het goed gaat want vaak zie je niet wat er aankomt en toch wordt er gewoon ingehaald en getoeterd. Onderweg ook nog langs 4 ongelukken in de bergen gekomen dus dat was niet fijn aangezien je behoorlijke meters naar beneden gaat wil je van de weg afraken aan een kant. Ook stonden we even ergens stil en daar was geen een plant struik of wat dan ook een kleur. Alles was grijs van de stof.

René van de Maya Foundation kwam ons ophalen op het busstation in Pokhara. Vanuit hier zijn we met de taxi naar Hotel Greenlands gegaan. Even de spullen in de hotelkamers gelegd en daarna Pokhara gaan verkennen. Als eerste even een nieuw simkaartje halen en daarna zijn we gezellig met zijn allen uiteten geweest bij de Italiaan Cafe Concerto. Heerlijk!

Dinsdag 7 november:

Vanochtend zijn we met zijn allen gaan ontbijten bij Pokhara java Coffee honse. Helemaal niet duur en ook super lekker. Daarna zijn we nog wat spulletjes gaan halen voor de Nepalese taalcursus en van die wijde broeken die ze hier veel dragen. Ik snap nu ook waarom! Het is overdag behoorlijk warm rond de 26 graden dus dan is dat heerlijk zo’n wijde dunne broek.

Om 15.00 hadden we 2 uur lang taalcursus op de Oxford school. We zijn daar met de lokale bus gegaan. Dan rijdt de bus echt stapvoets en dan rijden ze in een keer echt hard. Daar aangekomen kwamen we veel kinderen tegen die net klaar waren. Allemaal vrolijk zwaaien en namasté en lachen. Super leuk om te zien! We kregen de taalcursus in het Engels. Dit ging erg snel en is ook best moeilijk maar wel heel leuk. De rest van de week hebben we nog de Nepalese taalcursus staan en vrijdag gaan we naar het gastgezin in Gorkha.

Woensdag 8 november:

Deze zonnige dag zijn we naar een parkje gelopen om daar een tempel te bezoeken. Leuk langs allemaal winkeltjes gegaan en een nieuwe portemonnee gekocht. De tempel hebben we helaas nog niet gevonden maar we hadden wel prachtig uitzicht op het meer.

Tijdens de Nepalese les hadden we een liedje geleerd. Erg leuk alleen blijft ook erg hangen in je hoofd.

Donderdag 8 november:

Vandaag zijn we even gaan relaxen bij het zwembad van een hotel iets verderop. Voor 1000 roepies is ongeveer 10 euro, mocht je zwemmen en kreeg je een maaltijd met wat drinken erbij. Daarna hadden we nog de laatste Nepalese les. Vandaag voel ik me niet zo lekker, alles doet zeer en ben ook erg moe. Hopelijk voel ik me morgen weer wat beter. Morgen krijgen we namelijk een rondleiding door het ziekenhuis hier en zaterdag gaan we naar Gorkha.

De reis

Hallo allemaal!

Zaterdag 4 november is het avontuur begonnen. Om 05.30 ging de wekker. Nog even de laatste dingen checken om vervolgens richting Schiphol te gaan. Daar aangekomen hebben we nog even met zijn allen wat gedronken en daarna zijn we richting de gate gegaan. Bagage ingecheckt en dan komt het afscheid nemen. Afscheid nemen blijft moeilijk dus iedereen stond gezellig te huilen.

Vervolgens allemaal richting vliegtuig en langs de controle en nog een en nog een. In het vliegtuig hadden we redelijk goede plaatsen. Er was voldoende ruimte en er zat een leuk schermpje bij. Hier kon je redelijk nieuwe films op kijken of spelletjes spelen. In de lucht nog geprobeerd wat te slapen maar tevergeefs. Na 20 minuten wordt je weer wakker dus dat schoot helaas niet op. We hebben ook tijdens de vlucht wat lekkers te eten gehad en wat te drinken. Zelfs een lekker ijsje! Op het schermpje kon je volgen hoe lang het nog vliegen was. Uiteindelijk kwamen we erachter dat we bij Mumbai rondjes aan het vliegen waren voordat we mochten landen. Maar in Mumbai aangekomen duurde de reis nog langer. We hadden daar een overstaptijd van 11 uur!! We hebben om Mumbai nog wat gegeten en gedronken en allemaal op een bankje geprobeerd te slapen. Dit is redelijk gelukt. Om wel te tellen anderhalf uur.

Na Mumbai was het nog 2 en half uur vliegen. Ik was er erg verbaasd over dat je in deze tijd ook wat te eten kreeg. Maar dit was natuurlijk erg lekker. Alleen hier was het wel wat krapper in het vliegtuig maar dat mocht de pret niet drukken.

In Kathmandu moesten we nog het visum regelen. Dit was zo gebeurd. Daarna de bagage hadden we ook zo terug. Buiten aangekomen stond er iemand van de maya foundation ons op te wachten. Deze bracht ons met het busje naar Nepal Appartments. Er liepen wat mannen mee om de bagage naar het busje te brengen. Ze vroegen 5 euro per persoon voor de bezorgkosten! Het verkeer is echt een chaos daar! Dat er geen ongelukken gebeurd zijn tijdens onze rit is echt een wonder. Motor en scooterrijders halen je aan alle kanten in. Het verkeer rijdt links en rijdt ook gewoon door. Langs de straten zie je veel honden liggen. Er is veel armoede.

Bij ons appartement aangekomen hebben we onze spullen neergelegd en zijn we wat boodschappen gaan doen. We zijn naar Thamal gegaan. Dit is een leuke gezellige en drukke winkelstraat. Hier hebben we ook wat gegeten op the Rooftop restaurant. Dit was echt super lekker en de bediening was goed. We hebben ook nog lekkere broodjes gehaald voor vandaag om naar Pokhara te gaan. De broodjes waren na 20.00 50% korting en het kostte al niet veel!

Nu gaat de reis naar Pokhara beginnen. We vertrekken om 06.15 en de planning is dat we om 14.30 aankomen in Pokhara. Een flinke busreis nog.