Zaterdag 18 november:

In het weekend dat we terug waren gegaan zijn we gaan paragliden. De man waarmee ik samen ging heet Susan. Dat was wel erg toevallig. Het was wel erg gek om van een berg af te rennen en erg spannend. Maar het is gelukkig goed gegaan! Wat was dat toch gaaf om te doen! Prachtig uitzicht en wat is Pokhara groot zeg!! De rest van de dag hebben we nog gezellig met het personeel en wat kinderen gebadmintond bij het hotel. Deze avond zijn we ook gaan stappen. Hier speelde een live bandje en daar hadden ze ook lekkere cocktails! De mensen dansen hier heel anders dan in Nederland. Het maakt niet uit of je kan dansen of niet. Hoe gekker hoe beter ze het vinden. Erg leuk om mee te maken!

Zondag 19 november:

Vandaag zijn we naar seva kendra geweest. Dit is een instelling voor mensen met een beperking van 15 jaar of ouder. Hier mochten we meedoen met het ochtendritueel. Iedereen zit in een kring en dan wordt er aan iedere cliënt iets gevraagd. Daarna wordt er soort van gesport en geteld. Erg leuk om te zien.

Dinsdag 21 november:

Deze week hadden Bas en ik ochtenddienst op stage. Hier werd een kindje geopereerd aan zijn arm. Helemaal in operatiekleding met een hesje aan voor de röntgen. Alleen ik had niet genoeg gegeten en gedronken dus ik was vroegtijdig gegaan omdat ik akelig werd van de geur in de OK en door het mondkapje benauwd kreeg. De volgende keer zorg ik dat ik genoeg gegeten en gedronken heb! Daarna hebben we nog bij de dressing meegekeken. Hier werd er gips bij iemand vanaf gehaald.

Woensdag 22 november:

Vandaag alleen naar stage gegaan omdat Bas ziek was. Ik vond het wel lastig om alleen te gaan, aangezien de meeste mensen van het ziekenhuis gebrekkig Engels spreken. De dienst duurde wel erg lang. Er was niet zo veel te doen aangezien er ook maar 4 patiënten nog maar waren. Wel heb ik gezien hoe er een katheter eruit gehaald werd en hoe er rechtstreeks intraveneus medicatie werd toegediend. Ik heb ook een paar uur meegelopen waar zwangere vrouwen ter controle komen en waar de baby’s de vaccinaties krijgen. Dit was wel leuk om te zien.

Donderdag 23 november:

Vandaag was het erg rustig op stage. We hebben hier gebruik van gemaakt en begonnen aan de opdracht voor school. Na de ochtenddienst zijn we het voetbalveldje gaan zoeken waar Sanne en Jur het over hadden. Onderweg kwamen we Gita tegen. Dit is een verpleegkundige van het ziekenhuis. Zij wist wel waar het was en we vroegen of ze zin had om mee te gaan badmintonnen. We hebben een avonturistische route gekregen. Door bosjes heen wat eigenlijk geen pad was en ze wilde over prikkeldraad heen klimmen. Maar dat deden we toch maar niet want je kon niet zien hoe diep het daarachter was. We zijn maar weer teruggelopen om weer via de trap naar boven te gaan. Bas dacht dat hij wel naar beneden dat stukje kon springen. Dat ging goed maar hij gleed door maar had gelukkig verder niks. Een stukje verderop gleed ik met een voet weg en ja hoor Suzanne schampt met haar arm langs een tak. Paar krassen op mijn arm erbij het zal ook niet haha! Uiteindelijk hebben we een klein veldje tussen de bomen gevonden wat geen voetbalveld was. Daar zijn we uiteindelijk gaan badmintonnen. Was erg leuk en gezellig!

Maandag 27 november:

Deze week hadden Bas en ik avonddienst op stage. Bas vond het goed om infuusprikken op hem te oefenen. De eerste keer ging mis. Deze was te diep. En de 2^de keer was het niet diep genoeg. Het lijkt makkelijk maar dat is het niet. Verder hebben we mogen helpen met medicatie klaarmaken. Hier moet je ook handigheid in krijgen.

Woensdag 29 november:

Tijdens de avonddienst heb ik voor het eerst een infuus geprikt. Ze nemen het wel erg gauw over of sturen je. Hierbij was er te diep gestoken en moest het overnieuw. Ook heb ik intramusculair geprikt in de bil. Verder hebben we medicatie via het infuus toegediend en de vitale functies gemeten. Verder blijkt mijn naam een Nepalese naam te zijn. Wat een rustig goed persoon betekent. Vandaar dat ze dus niet zoveel moeite hebben met mijn naam.

Donderdag 30 november:

Voordat de avonddienst begon met Bas even gevoetbald en gebadmintond. Dit was erg leuk. De avonddienst was ook erg interessant. De artsenronde duurde meer dan een uur en was erg interessant. Er werd veel uitleg gegeven in het Engels waar wij ook van kunnen leren. Deze avond waren we uitgenodigd voor een barbeque met de dokters van het ziekenhuis. Gezellig met muziek en vuurtje. Max speelde ook op zijn gitaar en kan ook erg goed zingen! Het was een hele leuke gezellige avond!

Vrijdag 1 december:

Vandaag naar Lig Lig kot gelopen. Dit was een erg zware klim maar we hebben het wel mooi gedaan! Het laatste stukje was erg eng. Het was een heel smal pad en links keek je een heel eind naar beneden. Het uitzicht was het heel mooi!

Zaterdag 2 december:

We zijn vandaag naar Bandipur gegaan. Op het begin zag Bandipur er erg leuk uit. Vele tempels zijn er. Er was een tempel wat de tempel zou zijn van Bandipur. Het was een kleine oude tempel en die was ook dicht. Het was echt een teleurstelling. We hadden er veel meer van verwacht. We zijn toen naar memorial park gegaan. Dit viel ook zwaar tegen. Het enige wat mooi was, was het uitzicht. Uiteindelijk maar besloten om weer met de bus terug te gaan. Uiteindelijk 8 uur gereisd die dag en maar 2 uur of iets langer in Bandipur geweest. Dat was ons dagje uit.

Maandag 4 december:

Deze week de laatste week in Amppipal. Daarna gaan we weer terug naar Pokhara. Deze week hebben Bas en ik de ochtenddienst. In het ziekenhuis waren er ook nog 3 andere stagiaires die hier stage kwamen lopen voor 3 maanden. Het was dus erg druk qua personeel in het ziekenhuis. Wij zijn uiteindelijk bij de dressing gaan kijken. Een man die een externe fixatie op zijn arm had werd opnieuw verbonden. Het was erg interessant om te zien. De rest van de dag hebben we bij de OPD bij Max gezeten. Hier komen mensen met klachten om een arts te zien. Maar ook voor aanvulling van de medicijnen. Dit was wel interessant om te zien. Vandaag was Max ook jarig. Dit wisten we pas nadat hij klaar was met werken. Bas had met 2 dokters afgesproken om pannenkoeken te bakken als toetje voor zijn verjaardag. Zij hebben Max gebeld dat hij zogenaamd naar het ziekenhuis moest komen zodat wij het binnen konden versieren. Wij hadden nog een Nijntje kroontje en ballonnen. Ook nog glittertouwtjes die we aan elkaar geknoopt hadden en de stoel versierd. Toen Max weer binnenkwam was hij erg verrast en vond het erg leuk. Het was een leuke avond!

Dinsdag 5 december:

Bij een vrouw met een femurfractuur werd de plaat met schroeven vandaag eruit gehaald. We zijn bij de operatie aanwezig geweest. Het was erg interessant om te zien hoe ze het openen van laag tot laag. Ze kreeg ook spinale anesthesie. Dit was ook erg interessant. Liquor vocht is echt heel helder. Bijzonder om te zien!

Woensdag 6 december:

We zijn weer bij een operatie geweest. Hier werd er een pin uitgehaald. Wat een kracht is daar voor nodig zeg! Daarna werd er een jongen geopereerd met een humerusfractuur. Deze werd eerst recht getrokken en daarna werden er 2 pinnen ingezet. Doormiddel van de x-ray konden ze zien of ze goed bezig waren. Bij de dressing daarna kwam er een man waarbij een bot van de voet uit de kom was. Deze werd weer recht gezet met duwen en trekken. Heel naar om te zien. Verder was er nog een mevrouw met een erg dikke hand die vol met pus zat. Deze werd later op de dag nog geholpen. Het was vandaag een erg interessante dag op stage en heel veel gezien!

Donderdag 7 december:

Dit was ook de laatste dienst in Amppipal. We zijn weer naar de dressing gegaan om daar te kijken. Uiteindelijk was er weer een operatie. Een vrouw had 2 pinnen in haar voet. Een pin werd eruit gehaald en er werd er weer een nieuwe ingezet. Bij de dressing werd er nog een vochtbultje in de pols verwijderd. Dit werd onder lokale anesthesie gedaan. Deze zat erg diep en waren ze best lang mee bezig. Het was heel interessant om te zien. Na het avondeten papa even gebeld voor zijn verjaardag want het is zijn verjaardag vandaag. Gek om dan in Nepal te zitten en niet thuis te zijn! Deze avond hebben we ook afscheid genomen van Max omdat hij morgen naar Kathmandu gaat. Het waren erg gezellige weken met Max.

Zaterdag 9 december:

Het avontuur in Amppipal zit er nu definitief op. Alle spullen zijn gepakt en nu weer terug naar Pokhara. Na 6 uur in de bus te hebben gezeten zijn we aangekomen bij Hotel Greenland. Morgen naar Metrocity kennismaken. Hier gaan we de komende 2 weken stage lopen.